Ειρήνη Μερκούρη: Toποθέτηση σχετικά με τις εκτρώσεις

Η Ειρήνη Μερκούρη έδωσε αποκαλυπτική συνέντευξη στον αέρα της εκπομπής "The 2Night Show" και τον Γρηγόρη Αρναούτογλου και μίλησε για την οικογενειακή της ζωή και το λόγο που απέχει από τη δισκογραφία για 12 χρόνια, ενώ εξέφρασε την άποψή της για ο ζήτημα των αμβλώσεων.

Πιο συγκεκριμένα, ανέφερε: "Θηλάζω ακόμα την κόρη μου, Δέσποινα. Είναι ενός έτους. Συνεχίζω για όσο μου το δίνει ο Θεός. Θεωρώ μεγάλη αμαρτία να το κόψει μια γυναίκα, γιατί αυτή είναι η ρίζα με το παιδί. Παίρνω κι εγώ δύναμη από αυτό. Με τον σύζυγό μου είμαστε δέκα χρόνια παντρεμένοι".

Όσον αφορά τους λόγους που τα τελευταία χρόνια απέχει από το τραγούδι, σημείωσε: "Στην αρχή δεν ήταν επιλογή μου, ήταν κάτι επαγγελματικό που δε χρειάζεται να το αναλύσουμε. Από ένα σημείο και μετά ήθελα να αφιερωθώ στην προσωπική μου ζωή. Δεν παράτησα ποτέ τη δουλειά μου για να αφιερωθώ στη δουλειά μου. Δεν ισχύει αυτό, ποτέ δεν έκανα δήλωση ότι 'Παντρεύομαι και παρατάω τη δουλειά μου'. Προέκυψε ένα θέμα υγείας για λίγο, τελείωσε το συμβόλαιό μου με την προηγούμενη εταιρία μου, ήρθε ο άντρας στη ζωή μου και ήθελα να βάλω σε προτεραιότητα την προσωπική μου ζωή, να κάνω οικογένεια και να απολαύσω τον γάμο μου. Δισκογραφικά είμαι εκτός 12 χρόνια. Δούλεψα όμως για τελευταία φορά σε νυχτερινό κέντρο το 2015. Τότε γνώρισα τον Γιάννη και ήθελα να αφιερωθώ εκεί. Από τότε έχω να δουλέψω".

Ακόμη, πρόσθεσε: "Μου έλειπε πάρα πολύ η δουλειά μου, για ένα διάστημα δεν άκουγα ραδιόφωνο, γιατί με συγκινούσε. Με άκουγα στο ραδιόφωνο. Πάντα μου μιλούσε ο κόσμος, γιατί δεν έκανα τον κύκλο μου ποτέ. Ένας καλλιτέχνης έχει ένα όριο ηλικίας αλλά και 100 χρονών να φτάσεις δεν μπορείς να σταματήσεις, αναπνέεις από αυτό. Εμείς οι τραγουδιστές, που γεννηθήκαμε με το χάρισμα να τραγουδάμε και δεν γίναμε ξαφνικά στα 20, είναι ένα με εμάς, είναι χάρισμα. Εκφραζόμαστε από το τραγούδι και μετά πνίγεσαι αν δεν τραγουδάς, δεν γίνεται. Το πρώτο μου τραγούδι ήταν με τον Αντώνη Ρέμο, το "Δυο μας". ήμουν 17,5 χρονών, δεν τον αγκάλιαζα, έτρεμα. Μου είπε ο Αντώνης: Αγκάλιασέ με".

Σχετικά με την πίστη της στον Θεό και τις φήμες που παλιότερα την ήθελαν να έχει κλειστεί σε μοναστήρι, η γνωστή τραγουδίστρια ξεκαθάρισε: "Έχω απαντήσει πολλές φορές. Είμαι χριστιανή ορθόδοξη. Πάνω από όλα είναι η πίστη μου στον Θεό, τον Χριστό και την Παναγία. Ο,τι είμαι και ο,τι έχω είναι γιατί μου τα δίνει ο Χριστός, όπως και σε όλους μας, άσχετα με το αν κάποιοι δεν αναγνωρίζουν τον Χριστό. Πήγα στον Ταξιάρχη για να ηρεμήσω για τρεις μέρες ή λίγο παραπάνω. Δε θα πήγαινα για καλόγρια και μετά να φοράω το μίνι και να βγαίνω να κάνω την τραγουδίστρια. Δε συνδέεται αυτό κι αν πήγαινα, δε θα το μάθαινε κανείς. Φυσικά θέλει κότσια να αφιερωθείς 100% στον Χριστό, να γίνεις μοναχός αλλά δε σώζουν μόνο οι μοναχοί αλλά και οι παντρεμένοι. Εγώ διάλεξα τον έγγαμο βίο. Όταν με ρωτάνε για την πίστη μου, θα το πω όσο ζω και αναπνέω. Αν σε κάποιους δεν αρέσει, κλείστε τα μάτια και τα αφτιά σας και μην με ακούτε".

Στη συνέχεια, η Ειρήνη Μερκούρη μίλησε και για την οικογένειά της σημειώνοντας: "Ο άντρας μου ποτέ δεν μου είπε να μείνω εκτός δουλειάς. Ο Γιάννης με γνώρισε στην περίοδο που δεν έχω δουλέψει, δεν ήμουν στα φώτα. Στη βράση της επιτυχίας δεν με γνώρισε, παρόλα ατά έμεινε εκεί για εμένα. Με αγάπησε στα εκτός μου, την περίοδο που δεν ήμουν στα πάνω μου. Το παιδί ήρθε με προσευχή στον Θεό και την Παναγία. Όταν είπα "το δικό σου να γίνει, όχι το δικό μου”, έγινε σε μια εβδομάδα Δεν περιγράφεται το συναίσθημα που ένιωσα όταν έμαθα ότι είμαι έγκυος. Δεν ήθελα να πω τίποτα σε κανέναν μέχρι να γεννήσω, για δικούς μου λόγους. Ονομάσαμε την κόρη μας Δέσποινα, είναι αφιερωμένη στην Παναγία και τη βαφτίσαμε στην Τήνο. Η ζωή μου αρχίζει από τη στιγμή που γεννήθηκε η Δέσποινα, δε θυμάμαι κάτι άλλο από πριν. Νιώθω να γκρεμίζομαι μπροστά της ακόμα και την ώρα που τη βλέπω".

Επιπλέον, η Ειρήνη Μερκούρη αναφέρθηκε και στο ζήτημα των αμβλώσεων, λέγοντας: "Θα το πω σαν άνθρωπος. Να σταματήσουν οι γυναίκες να κάνουν εκτρώσεις και να μη σκοτώνουν τα παιδιά τους. Θέλω να το πω όχι με κατάκριση. Μην το κάνετε, είναι ζωές όπως ήμασταν κι εμείς. Το λέω γιατί θα προκύψει κάποια στιγμή σαν ερώτηση... Η ουσία, το τι μπορεί να γίνει βάσει φύσης σε μια εγκυμοσύνη είναι άλλο πράγμα. Είναι δυνατόν ο φόνος να γίνει δικαίωμα και νόμος; Με είχε ρωτήσει παλιά η Ελεονώρα Μελέτη αν θα κρατούσα παιδί από βιασμό απάντησα θετικά. Και να με βίαζαν εγώ θα το κρατούσα και το ίδιο θα πω και τώρα αν με ρωτήσεις. Ανέκαθεν ήταν αυτά τα πιστεύω μου. Μακάρι να μην το ξανακάνει καμία γυναίκα, το λέω με ανθρώπινο πόνο αυτό το πράγμα. Δεν το κατακρίνω. Είναι και θα παραμείνει το μεγαλύτερο έγκλημα στην ανθρωπότητα ο φόνος. Ξαφνικά τον φόνο τον κάναμε 'δικαίωμα' και 'άμβλωση'. Ο φόνος δεν πρέπει να γίνει ποτέ δικαίωμα. Άνθρωποι είναι και τα έμβρυα Δεν καταδικάζεται ο φόνος στην κοιλιά αλλά ο απέξω καταδικάζεται''.